Kathmandu
Door: Henk
Blijf op de hoogte en volg Ineke Liem
13 April 2014 | Nepal, Kathmandu
Bij aankomst in het hotel hebben we gelijk contact gezocht met de KLM waar ze al snel konden zien dat Ineke haar koffers nog op Schiphol stonden. Het stond in de planning voor dezelfde vlucht als wij een dag later.
We namen contact met Jet Airways die ons van Delhi naar Kathmandu vloog, die beloofden de koffers gelijk naar het hotel te brengen, wanneer ze aankwamen ……..
Nadat we ons wat verfrist hadden, zijn we de stad ingegaan.
Het hotel ligt in de wijk Thamel, een toeristenwijk die ontstaan is na het openstellen van de grenzen van Nepal eind jaren 70 voor buitenlanders.
Durbar Square Kathmandu lag dicht bij het hotel, daar zijn we naar toe gelopen, hierdoor kreeg Ineke gelijk een indruk van de hectiek, de smerigheid en vooral het leuke/bijzondere van de stad.
Toeristen moeten een toegangskaartje kopen en gelijk dringen de gidsen zich op, erg betrouwbaar zijn ze vaak niet en je moet knap afdingen, uiteindelijk hebben we het hier maar gedaan, omdat ik relatief niet veel wist van deze plek.
Kathmandu, vertaald uit het Sanskriet, betekent Houten Tempel en die zie dan ook gelijk hier. Er staan veel houten tempels met mooi houtsnijwerk, elk gewijd aan een bepaalde Hindoegod, daarnaast ook veel mooi beeldhouwwerk aan de huizen.
Het plein was na het openen van de grenzen voor toeristen, het verzamelpunt van de hippies, inclusief de Beatles en vele andere popartiesten uit die tijd.
We zagen de levende godin, een incarnatie van godin Kumari, maar mochten er geen foto’s van maken. De incarnatie wordt uitgezocht uit een meisje van 4-5 jaar die aan vele criteria moet voldoen en zich tijdens het godinnenbestaan aan vele regels moet houden, bv. mag zich niet bezeren; dit bestaan eindigt wanneer de menstruatie begint.
We liepen over Badsantapur, het plein waar vroeger de koninklijke olifanten stonden en nu markt met vooral sieraden en souvenirs is.
We liepen vervolgens in de straten achter het plein, waar we na veel moeite een passende salwar kameez voor Ineke vonden, de Nepalese vrouwen hebben toch wel een andere bouw. Naast dat Ineke voor haar camp passende kleding wilde hebben, had ze het nu ook hard nodig, omdat ze geen koffer (met kleding) had.
Ook vond Ineke een mooie Pashmina sjaal.
In het donker zakten we af naar het hotel om daar te eten en snel het bed op te zoeken na een lange dag-nacht-dag.
De volgende ochtend regelden we tijdens het ontbijt een auto met chauffeur voor de hele dag.
Eerst lieten we ons naar Swayambunath brengen, ook wel monkey tempel genoemd. Een Boeddhistische tempel/stupa bovenop een heuvel en zo’n 2500 jaar oud. We klommen via de lange trap naar boven, na eerst allerlei bouwwerken onderaan de heuvel bekeken te hebben, met hele rijen gebedsmolens en een paar immens grote gebedsrollen.
Onderaan de trap waren al gelijk de eerste apen, die niet agressief waren zoals eerdere ervaringen in Indonesië en Haridwar (India).
Bovenaan naast de grote stupa staan veel kleine stupa’s en natuurlijk veel souvenirwinkels.
We vervolgden de weg naar Bodhnath.
De grootste stupa van het land en ongeveer uit de 5e eeuw. Het staat eigenlijk op een plein omringt door huizen die nu òf souvenirwinkel òf hotel zijn. Het staat in de wijk waar veel Tibetanen naar toe getrokken zijn na de Chinese invasie in Tibet. Ik blijf het zo’n mooi gezicht vinden al die monniken in hun bruinrode gewaden en de Tibetaanse vrouwen in hun traditionele kledij.
Ineke kocht bij een schilderschool een mooie schilderij voor haar praktijk: The wheel of live.
Daarna naar Pashupatinath.
Een van de heiligste dorpen van het land, vergelijkbaar met Varanasi, in India, aan de Ganges.
De Gouden Tempel mogen we als niet-Hindoestaan niet in.
We hebben uitgebreid gekeken bij het crematorium, Burning Ghats. Het blijft indrukwekkend de rituelen daarbij, het lopen met een brancard met daarop het in doeken gewikkelde lichaam, vaak grote groepen mensen er omheen, lang afscheid nemen en dan een paar mannen, waaronder de kaalgeschoren zoon, nog een ritueel rond de brandstapel en dan het aansteken van de stapel en dan zie je daarna langzaam het lichaam verbranden. We hebben zo 4 verschillende crematies bekeken. We konden er op gepaste manier omheen lopen.
De vorige keer dat ik hier was, waren er na afloop van de crematie nog gebedsdiensten op de oever tegenover de brandstapels, jammer genoeg nu niet, dit voelde voor mij niet af.
Naast het crematorium kochten we een mooie ketting voor Ineke, erg goed passend bij haar salwar, hoe goed we ook afdongen en op ons hoede waren, achteraf kwamen we er achter dat toch nog bedot waren. Het doet mij toch wel pijn, ik vind het onbegrijpelijk, hoe heiliger de plaats in Nepal en vooral India, hoe meer ze je proberen te beduvelen.
We sloten af met een kort bezoek aan en fotosessie met de Saddhu’s.
En tenslotte reden we door naar Bhaktapur.
Het is zonder meer de mooiste stad van de vallei, vorige keer autovrij, nu toch wel wat, hinderlijk, autoverkeer.
De huizen, tempels en paleizen zijn mooie traditionele gebouwen, met hier ook weer veel shops. In de achteraf straatjes was het leuk en rustig wandelen.
Op het centrale plein gingen we op een terras bovenin een pagode iets drinken, we hadden een mooi uitzicht op de bedrijvigheid, o.a. verkoop van groente.
Bij het verlaten van de stad kochten we nog een bijzonder krukje voor Ineke haar praktijk.
In de taxi belden we het hotel om de koffers, die waren dus niet bezorgd, de weg terug voerde langs het vliegveld, dus makkelijk dachten we, maar pech, op het vliegveld was alles al gesloten, werktijden van 10.00 tot 16.30.
In het hotel belden we de KLM, die ons kon verzekeren dat de bagage was verstuurd en dat het in Delhi was overgedragen, de rest was verantwoordelijkheid van Jet Airways.
Daarna liepen we nog door Thamel en gingen in een leuk restaurant lekker eten, tussendoor kletterde de regen zo hard op het dak dat Ineke dacht dat er vuurwerk afgestoken werd.
Daarna gingen we voldaan naar bed om uitgerust aan de rit naar Chitwan te beginnen.
We namen contact met Jet Airways die ons van Delhi naar Kathmandu vloog, die beloofden de koffers gelijk naar het hotel te brengen, wanneer ze aankwamen ……..
Nadat we ons wat verfrist hadden, zijn we de stad ingegaan.
Het hotel ligt in de wijk Thamel, een toeristenwijk die ontstaan is na het openstellen van de grenzen van Nepal eind jaren 70 voor buitenlanders.
Durbar Square Kathmandu lag dicht bij het hotel, daar zijn we naar toe gelopen, hierdoor kreeg Ineke gelijk een indruk van de hectiek, de smerigheid en vooral het leuke/bijzondere van de stad.
Toeristen moeten een toegangskaartje kopen en gelijk dringen de gidsen zich op, erg betrouwbaar zijn ze vaak niet en je moet knap afdingen, uiteindelijk hebben we het hier maar gedaan, omdat ik relatief niet veel wist van deze plek.
Kathmandu, vertaald uit het Sanskriet, betekent Houten Tempel en die zie dan ook gelijk hier. Er staan veel houten tempels met mooi houtsnijwerk, elk gewijd aan een bepaalde Hindoegod, daarnaast ook veel mooi beeldhouwwerk aan de huizen.
Het plein was na het openen van de grenzen voor toeristen, het verzamelpunt van de hippies, inclusief de Beatles en vele andere popartiesten uit die tijd.
We zagen de levende godin, een incarnatie van godin Kumari, maar mochten er geen foto’s van maken. De incarnatie wordt uitgezocht uit een meisje van 4-5 jaar die aan vele criteria moet voldoen en zich tijdens het godinnenbestaan aan vele regels moet houden, bv. mag zich niet bezeren; dit bestaan eindigt wanneer de menstruatie begint.
We liepen over Badsantapur, het plein waar vroeger de koninklijke olifanten stonden en nu markt met vooral sieraden en souvenirs is.
We liepen vervolgens in de straten achter het plein, waar we na veel moeite een passende salwar kameez voor Ineke vonden, de Nepalese vrouwen hebben toch wel een andere bouw. Naast dat Ineke voor haar camp passende kleding wilde hebben, had ze het nu ook hard nodig, omdat ze geen koffer (met kleding) had.
Ook vond Ineke een mooie Pashmina sjaal.
In het donker zakten we af naar het hotel om daar te eten en snel het bed op te zoeken na een lange dag-nacht-dag.
De volgende ochtend regelden we tijdens het ontbijt een auto met chauffeur voor de hele dag.
Eerst lieten we ons naar Swayambunath brengen, ook wel monkey tempel genoemd. Een Boeddhistische tempel/stupa bovenop een heuvel en zo’n 2500 jaar oud. We klommen via de lange trap naar boven, na eerst allerlei bouwwerken onderaan de heuvel bekeken te hebben, met hele rijen gebedsmolens en een paar immens grote gebedsrollen.
Onderaan de trap waren al gelijk de eerste apen, die niet agressief waren zoals eerdere ervaringen in Indonesië en Haridwar (India).
Bovenaan naast de grote stupa staan veel kleine stupa’s en natuurlijk veel souvenirwinkels.
We vervolgden de weg naar Bodhnath.
De grootste stupa van het land en ongeveer uit de 5e eeuw. Het staat eigenlijk op een plein omringt door huizen die nu òf souvenirwinkel òf hotel zijn. Het staat in de wijk waar veel Tibetanen naar toe getrokken zijn na de Chinese invasie in Tibet. Ik blijf het zo’n mooi gezicht vinden al die monniken in hun bruinrode gewaden en de Tibetaanse vrouwen in hun traditionele kledij.
Ineke kocht bij een schilderschool een mooie schilderij voor haar praktijk: The wheel of live.
Daarna naar Pashupatinath.
Een van de heiligste dorpen van het land, vergelijkbaar met Varanasi, in India, aan de Ganges.
De Gouden Tempel mogen we als niet-Hindoestaan niet in.
We hebben uitgebreid gekeken bij het crematorium, Burning Ghats. Het blijft indrukwekkend de rituelen daarbij, het lopen met een brancard met daarop het in doeken gewikkelde lichaam, vaak grote groepen mensen er omheen, lang afscheid nemen en dan een paar mannen, waaronder de kaalgeschoren zoon, nog een ritueel rond de brandstapel en dan het aansteken van de stapel en dan zie je daarna langzaam het lichaam verbranden. We hebben zo 4 verschillende crematies bekeken. We konden er op gepaste manier omheen lopen.
De vorige keer dat ik hier was, waren er na afloop van de crematie nog gebedsdiensten op de oever tegenover de brandstapels, jammer genoeg nu niet, dit voelde voor mij niet af.
Naast het crematorium kochten we een mooie ketting voor Ineke, erg goed passend bij haar salwar, hoe goed we ook afdongen en op ons hoede waren, achteraf kwamen we er achter dat toch nog bedot waren. Het doet mij toch wel pijn, ik vind het onbegrijpelijk, hoe heiliger de plaats in Nepal en vooral India, hoe meer ze je proberen te beduvelen.
We sloten af met een kort bezoek aan en fotosessie met de Saddhu’s.
En tenslotte reden we door naar Bhaktapur.
Het is zonder meer de mooiste stad van de vallei, vorige keer autovrij, nu toch wel wat, hinderlijk, autoverkeer.
De huizen, tempels en paleizen zijn mooie traditionele gebouwen, met hier ook weer veel shops. In de achteraf straatjes was het leuk en rustig wandelen.
Op het centrale plein gingen we op een terras bovenin een pagode iets drinken, we hadden een mooi uitzicht op de bedrijvigheid, o.a. verkoop van groente.
Bij het verlaten van de stad kochten we nog een bijzonder krukje voor Ineke haar praktijk.
In de taxi belden we het hotel om de koffers, die waren dus niet bezorgd, de weg terug voerde langs het vliegveld, dus makkelijk dachten we, maar pech, op het vliegveld was alles al gesloten, werktijden van 10.00 tot 16.30.
In het hotel belden we de KLM, die ons kon verzekeren dat de bagage was verstuurd en dat het in Delhi was overgedragen, de rest was verantwoordelijkheid van Jet Airways.
Daarna liepen we nog door Thamel en gingen in een leuk restaurant lekker eten, tussendoor kletterde de regen zo hard op het dak dat Ineke dacht dat er vuurwerk afgestoken werd.
Daarna gingen we voldaan naar bed om uitgerust aan de rit naar Chitwan te beginnen.
-
13 April 2014 - 19:04
Mary Wesselius:
Jeetje ,wat een verhaal zeg !ik neem mijn petje voor jullie af !
Als ik de foto's zie denk ik niet ,ik wil ruilen met jullie !ik hoop dat de koffer van Ineke snel aan komt ,want dat is heel vervelend voor haar ! Heel veel sterkte met alles ,lieve groetjes uit hoofddorp! -
13 April 2014 - 20:37
Rotraud:
Hi Henk and Ineke,
I find your travel reports very interesting. This afternoon I read the first three together with my mother and she helped me with Dutch words I didn't know. The newest one from today I haven't read yet, but I am goingto do so soon. I think it's admirable what you do: helping poor people who have problems with their health. The woman dentist I used to go to until recently does the same thing in Nepal. Thank you for letting us know about your work there and I wish you a lot of success! Greetings from my mother as well. -
13 April 2014 - 21:53
Trudy:
Wat een verhaal. Ineke nu moet je in kleren van Henk lopen!!!
Het begint in ieder geval spannend.
Geniet van jullie verblijf, en ik hoop, dat je koffers er nu ondertussen zijn.
liefs van Trudy -
14 April 2014 - 08:09
Stephanie Dewi:
Ik ben blij dat jullie het zo naar jullie zin hebben en GELUKKIG waren de koffers er een dag later alsnog! Kon mama weer opgelucht ademhalen.
Wat een mooie foto's! Ik moest heel erg lachen om mama op dat muurtje met die mannetjes hahahah! Super leuk. Het lijkt me echt een bijzondere ervaring om in Nepal te zijn.
ik hoor dat jullie vandaag olifanten gaan wassen, geweldig!! Lijkt me ook echt super. Ik kijk alweer uit naar het verslag!
Liefsss xxxx
-
16 April 2014 - 14:45
Rietje:
ik begrijp dat de koffers in ieder geval terecht zijn, dat is best snel, bij ons duurde het een week.... Npeal niet echt mijn bestemming ik ben meer van het groen en natuur maar hoop dat jullie volop genieten!!
-
17 April 2014 - 12:46
Astrid En Hans Van Lit:
Wat avontuurlijk allemaal. Zo te lezen genieten jullie van alles . Het mooie en het indrukwekkende van hetgeen daar voor een deel van de bevolking ,gewoon is,. Geniet maar van alles! -
20 April 2014 - 12:08
Tiny En Bert:
Leuk dat jullie op plaatsen komen, die wij ook hebben bezocht. Dat was in 1994. Het toerisme is intussen wel enorm toegenomen. Een toegangskaartje voor Durbar Square, dat vind ik bizar. Je betaalt toch ook niet voor de Dam in Amsterdam of de Grote Markt in Groningen. Is het zo vreselijk druk geworden of is het alleen een extra inkomstenbron? In 1978 was ik voor het eerst in Nepal.(niet als hippie, maar ik genoot wel van de sfeer). Toen zat ik een hele dag op een tempel op Durbar Square om rond te kijken. Dat was een heel andere tijd. Volgend jaar gaan we waarschijnlijk naar India, Nepal en Bhutan. Ik denk dat ik sommige plekken in Nepal maar oversla om mijn goede herinneringen te houden en niet teleurgesteld te raken.
Pashupatinath met de burning ghats vonden we prachtig. Zo gemakkelijk als ze in het Oosten met de dood omgaan. We hebben het vorige maand nog in Puri (Orissa, India) gezien. Ontroerend. -
25 April 2014 - 21:48
Truus Van Den Hoek:
Benieuwd naar je aankopen voor de praktijk Ineke!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
